مدل های عمومی برای استمرار کسب و کار چه هستند ؟ چه راهکارهایی برای مدیریت منابع انسانی بنگاههای اقتصادی در شرایط دشوار اقتصادی وجود دارد ؟ برای تداوم کسب و کار چه طرح ها و مدل هایی وجود دارد ؟ جهت تقویت فضای اعتماد در داخل سازمان چه اقداماتی باید انجام پذیرد ؟ در این مقاله از وب سایت توسعه تجارت دلیران دنا (دناکو) این موضوع مورد بررسی قرار می گیرد.
مدل های عمومی برای استمرار کسب و کار
۱. کاهش توان مالی بنگاه در تامین هزینههای منابع انسانی و بروز اختلالهایی در جبران خدمات اعضای سازمان که موجب نگرانیها و ابهاماتی درباره وضعیت حال و آینده آن بنگاه میشود.
۲. افت انگیزهها و روحیه اعضای سازمان، ایجاد فضای نبود اطمینان به آینده و تقویت فضای بروز شایعات و ایجاد فضای بدگمانی و بدبینی به آینده سازمان و نهایتا افزایش سطح استرس فردی و جمعی.
۳. افزایش ریسک از دست دادن منابع انسانی کلیدی و افت سرمایه انسانی سازمان که بهطور خاص در آن شرایط ضربه اساسی به آینده سازمان نیز میزند و با بروز آن فضای بدبینی به آینده را تقویت میکند.
۴. درگیر شدن مدیران ارشد و میانی با مسائل و بحرانهای مختلف سازمان ناشی از شرایط دشوار اقتصادی که فرصت تعامل بیشتر و موثر با اعضای سازمان را برای حفظ سطح بهرهوری کاهش میدهد.
گرچه پیشنهاد راه حلهایی یکسان و دقیق برای همه انواع شرکتها و صنایع در چنین شرایطی مقدور نیست، اما میتوان ایدههایی درباره راهکارهایی نسبتا عمومی که حاصل بررسی تجارب و تحقیقات حوزههای تخصصی مدیریت و رهبری منابع انسانی است را پیشنهاد کرد.
اما قبل از معرفی برخی از این راهکارهای عمومی، لازم است به دو پیش فرض اشاره کرد. ابتدا اینکه در این نوشتار به استراتژیها و راهکارهای «درون سازمانی» پرداخته می شود. پیش فرض دیگر این است که اگر شرایط دشوار اقتصادی کنونی در بنگاه حاصل پدیدههای موجود در محیط بیرونی است، انتظار بهبود در آن شرایط محیطی وجود دارد. با توجه به این پیشفرضها، مواردی به شرح زیر پیشنهاد میشوند:
۱. اعضای هیاتمدیره در تعامل نزدیک با مدیران ارشد اجرایی بنگاه اقتصادی و ذینفوذان کلیدی سازمان باید درباره اینکه ارزشهای پایهای مشترک و معنای واقعی ماموریت سازمان چیست مروری مجدد داشته باشند. بازخوانی ارزشهای مشترک و دلایل همکاری مشترک اعضای کلیدی یک سازمان، عامل مهمی در رهبری سازمانی در این شرایط است.
این نوع اقدامات میتواند تاثیرات قابل توجهی بر تصمیمگیریهای استراتژیک صحیح، حفظ و تقویت انسجام و هماهنگی و ایجاد سرمایههای روانشناختی لازم در این وضعیت داشته باشد. این مولفههای روانشناختی شامل تاب آوری و امیدواری و تلاش فردی و جمعی اعضای کلیدی سازمان برای برون رفت از شرایط دشوار اقتصادی عواملی کلیدی برای گذر از این شرایط هستند.
۲. قبل از انجام هر نوع کوچک سازی در اندازه سازمان از نظر تعداد منابع انسانی، مجددا الگوی کسب وکار بنگاه بررسی و درباره ایدههایی جدید در اینباره تصمیمگیری شود. لازم است بررسی شود که تا چه حد میتوان با تغییر الگوهای کاری و نوسازیهای راهبردی، شامل تغییرات ساختاری اساسی مانند ادغام یا تفکیک بخشهای مختلفی از سازمان،